මඟ බලාන......

නුඹ එනතුරු මග බලාන,

ඉන්නෙමි මම නෙත් අයාන,

පපුතුරුලේ හිස හොවාන,

මගේ සිතේ දුක කියන්න..

නළල් තලය සිඹින විටදී,

මගේ දෙනෙතම පියාගන්න,

නුඹේ උරහිසේ වාරු වෙලා,

මගේ කඳුලැලි මුදා ලන්න..

සංසාරෙන් සංසාරෙට,

හැමදාමත් එකට යන්න,

පතන පැතුම් කවදාහෝ,

ඉටුවෙවිද මට කියන්න...

ජිවිතයම බෙදා ගන්න,

මගේ ලගින් සදා ඉන්න,

අතැගිලි මගේ පටල ගන්න,

අයෙත් ඇත නොහැර යන්න

අතීත මතකය.............

සිතල හිම වැහි වසින සැදෑවක

කවුළුව අතරින් දෙනෙත් යොමාගෙන...

සිත තුල වදදෙන සිතුවිලි සිර කොට,

දොරගුළු ලැවෙමි පිටත නොඑන්නට.

පාළුව තනිකම සැඟවී කඳුලක,

දෙනෙතම බොඳකර නහවයි දෙකපොලු...

වදනට නොනැගෙන හිස්බව තුල හිඳ,

සොයනෙමි අරමුණු ජිවත් වන්නට,

අත්වැල් අල්ල්ලන් දිවිමග යන්නට,

ලගින් සිටිය නුඹ නැත මා ළඟ අද..

මතකය පමණක් ඉතිරිව ඇත මට,

ජිවත් වන්නට ඒ තුල සැඟවී...

ආදරණිය අම්මේ...

ආදරණිය අම්මේ...

නුඹේ උපන් දින සමරන අද දින

සැතපුම් දස දහස් ගණනක් ඇතින් 

සිටියත් මා ,සිතින් නුඹ ලඟයි . . . 

මතු දිනයක මා එනතුරු නුඹ වෙත

පෙරදා මෙන් දල්වා නෙතු යුග

බලා හිදිනු මැන තුරුලට ගෙන මා

සිප සනහන්නට මගේ දුවේ කියා,

සියක් ආයු ලැබ , මගේත් ආයු ගෙන , නිදුක් නීරෝගීව නුඹ ජිවත් වේවා ! ! කියා පතනේමි අම්මේ නුඹේ උපන් දින සුභ පැතුමේන්
    මේ පුංචි දෝණී . . .

මතකය අතර . . .

______________________________

මිය ගිය මා සිත
රැගෙන සුසානෙට
පිය මනිනා කළ
දුටුවෙමි නුඹ රුව

මදකට නැවතී
බැලුවෙමි ඒ දෙස
මිය ගිය මා සිත
නැවතත් ගැස්සින

පෙරදා මා හා
අතිනත ගෙන නුඹ
පිය නැන ගිය මඟ
ඇය අත ගෙන ඇත

නුඹ නැති ලොව තුළ
ඉඩ නැත වෙනෙකුට
කී නුඹ දැයි මේ
වැටහුනෙ නැත මට

සිතුවෙමි මා නෙතු
රැවටි ඇති බැව්
මේ නුඹ නොවෙතැයි
සිත පැවසුවෙ මට

ඒ ලෙස සිතමින් සොඳ සැටි බැලු කළ
නුඹ මා කර ලූ ඒ සුදු මාලය
ඇයගේ ගෙලවට රඟදෙන දිස්නෙට
ලොවම දිටිමි මම බොඳවුණු දෑසෙම

_______________________________

නුඹ එනතුරු . . .

දුකින් හඬන සිත අද්දර
සිනා මලක් වී පිපෙන්න
අඳුර කපා එළිය දෙන්න
තරු පොකුරක් වී සිටින්න

උදැසනින් පිපෙන කුසුම
විලසේ සුවඳවත් වන්න
ජිවිතයේ කඳුළු වසා
සතුටු සිනා රැගෙන එන්න

මියෙන තුරා එකම මඟක
ජිවන ගමනේ යෙදෙන්න
මගේත් එක්ක නුඹ එනවද
අතැඟිලි මුදු පළදවන්න . . .

මගේ හීන . . .

අනාගතයේ එක දවසක
නුඹේ අත ගෙන ඇවිද යන්න
ගෝල්ෆේස් පිටියේ ඉඳන්
ඉස්සෝ වඩේ රස බලන්න

විදුලි පහන් කණු ගැන ගැන
පිට කොටුවට පයින් යන්න
තෙහෙට්ටුවක් දැණුන විටදි
සරුවත් වල රස බලන්න

අනෙක් ඈයෝ ඇස් ගසද්දි
නුඹේ අතැඟිලි අල්ල ගන්න
විහාර මහ දේවි එකේ
පුංචි කොච්චියේ යන්න

හිරු කිරණින් ගත දැවෙද්දි
එක කුඩයක වහං වෙන්න
නුඹේ උරහිසේ හිස තියාන
මගේ සිතුවිලි දිඟ හරින්න

හිරු බැස ගොස් සද නැගේද්දි
වෙන්වන දුක වාවගන්න
නුඹේ දෙතොලට දෙතොල තියා
අවසන් හාදුව පුදන්න

නුඹට මට සම්මත ලොවට අසම්මත . . .

පුංචි පුතු පාසලට

ගෙනගිය ඇසිල්ලෙන්

දුව ආවෙමි පෙරදිනේ

නුඹේ ඔය උණුහුමට 

ඒත් අද 

මා හිමිට ඉවවැටි

අපට සම්මත වු

ලොවට අසම්මත වු

අපේ ඒ ආදරේ 

ඉඩක් නැහැ ලඟක 

දැන් ඉතින් හමුවන්න 

පෙර ලෙසක

තුරුල් කර මතකයන්

පපුතුරේ සඟවගෙන

නිහඬවම ඉවසමිය

රැකගන්න මා 

දරාගත් කුටුම්බය