මහානර්ඝ පුජාවට්ටි
නෙක වර්ණ පලතුරු
ඉස්තරම් සුවඳ දුම්
දෙදහෙ දාහෙ කොල
බැතිබර වී හිස මුදුනේ
ඇතු මත දලදාව වගේ
පුදදෙන්නට දෙවිඳුන් හට
පෝලිමෙහි පොදිකමින්
එකිනෙකා පරයන්න
වෙරදරන ගැත්තන්
කුලල් කාගනිමින්
ඇත මී මැසි කැල වගේ
රතු තිරයෙන් වට කෙරිච්ච
සුවඳ කපුරු දුම් පිරිච්ච
කුටියේ සැඟවී දෙවියන්
නරපනුවන්ගේ යාදිති
අසා අවුල් වූ මනසින්
නිහඬ වෙලාදෝ
දාහෙ දෙදහෙ කොල
කැවිලි පෙවිලි පළතුරු සැම
දෙවුකුටියේ පිරීයද්දි
දේවාලේ ඇස් මානත
කුසගිනි වැද හඬා වැටෙන
දරු පැටවුන්ගෙ මුහුනත
රූටන සීතල කඳුලත
දෙවි රජුවත් දුටුවේ නැත
ලස්සනයි කවිය අක්කේ
ReplyDeleteස්තූතියි ප්රාර්ථනා . . . :)
ReplyDelete